Τάσος Κουράκης: Η δικαίωση της βαφής

Από την Παιδεία στην Παιδοία (ποιητική αδεία)

Ο ερχομός του Τάσου Κουράκη στο πολύπαθο Υπουργείο Παιδείας σηματοδοτεί μία νέα εποχή επικίνδυνης γελοιότητας. Τα προηγούμενα χρόνια ο πανεπιστημιακός Κουράκης είχε γίνει γνωστός για μία σειρά τυπικών για το ΣΥΡΙΖΑ παρεμβάσεων συνδυασμένων με μία προσωπική τραγελαφική πινελιά αριστερού -πάντα- καραμπογιατίσματος.

Ως πανεπιστημιακός καθηγητής γενετικής στο ΑΠΘ, ο Κουράκης έδειξε την ασχετοσύνη του ισχυριζόμενος ότι δεν υπάρχει γενετική διαφορά ανάμεσα στον Ευρωπαίο και στον Αφρικανό, τη στιγμή που διεθνώς κορυφαίοι επιστήμονες έχουν αποδείξει το αντίθετο. Αυτά βέβαια όταν δεν αναλωνόταν εξηγώντας στους φοιτητές του τη σχέση Οικολογίας και Αριστεράς. Αλλά και στον τομέα της αισθητικής ο Τάσος έκανε αισθητή την παρουσία του από νωρίς, με χαρακτηριστική συριζαίϊκη κόμμωση που συνδύαζε αλογοουρά και βαφή:

“Η φαιδρότητα του θέματος, όμως, δεν εξαντλείται στην κοτσίδα του Τάσου. Ολοκληρώνεται με μια, εντυπωσιακής μορφής, επικάλυψη του τριχωτού της (διανοούμενης και υπερθερμασμένης από την πολλή σκέψη για την πρόοδο και την σωτηρία της ανθρωπότητος) κεφαλής του με μαύρη μπογιά! Φαίνεται ότι η πολύ διανόηση δεν συμφιλίωσε τον Τάσο με τον Χρόνο που περνά (αυτό συνάγεται και από ένα ακόμη στοιχείο: ο Κουράκης τυγχάνει ο υπερήφανος δημιουργός του ποιήματος «Η Παράκαμψη του Χρόνου» – δύστυχε Τάσο˙ οι οικολογίες, κατά τ’ άλλα, σε μάραναν…). Το βάψιμο, λοιπόν, αυτό χαρακτηρίζεται ως πρόχειρο, επιπόλαιο και, οπωσδήποτε, ερασιτεχνικό. Διάσπαρτες λευκές τρίχες στολίζουν άναρχα το βαμμένο μαύρο μαλλί του Τάσου – δείγμα ότι δεν επισκέπτεται για την ικανοποίηση αυτής της φαιδρής συνήθειας τουλάχιστον ένα hair parlour, αλλά ότι το καραμπογιάτισμα λαμβάνει χώρα στο λουτρό του ευαίσθητου βαψομαλλιά.”

Μιλώντας για το κουράκειο λουτρό, αυτό βρίσκεται εντός πολυτελούς κατοικίας -έπαυλη τη χαρακτηρίζουν κάποιοι μικροπρεπείς- σε προνομιακή περιοχή της Θεσσαλονίκης όπου ο Τάσος στεγάζεται μαζί με την επίσης σιτιζόμενη από το ΑΠΘ σύζυγό του και τους τρεις γιούς του, οι οποίοι ένιωσαν από νωρίς τη βαναυσότητα της κρατικής βίας, όπως διαβάζουμε για τα επεισόδια του 2009:

“Το 2009, στην οδό που οδηγεί στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης στη Θεσσαλονίκη, οι αστυνομικές δυνάμεις συνέλαβαν επί τόπου πολλούς αναρχικούς, οι οποίοι είχαν μέσα στις τσάντες τους βόμβες μολότοφ, τσεκούρια, λοστούς, καδρόνια κι άλλα «εφόδια» προς χρήση. Η διαδικασία του αυτόφωρου όμως αντιμετώπισε εμπόδια… Γιατί; Γιατί ανάμεσα στους συλληφθέντες ανήκαν και τρεις «αγωνιστές», τα παιδιά του Τάσου Κουράκη, βουλευτή και στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μόλις ενημερώθηκε για το περιστατικό, ζήτησε την άμεση παρέμβαση του τότε Υφυπουργού Δημοσίας Τάξεως, Σπύρου Βούγια, για να αφεθούν ελεύθερα τα παιδιά του. Το αποτέλεσμα; Άπαντες αφέθηκαν ελεύθεροι, τα παιδιά του Κουράκη γύρισαν σπίτι τους σα να μη συνέβη τίποτε απολύτως, ενώ ο «μεγαλόψυχος» πατέρας προέβη λίγο αργότερα σε δηλώσεις, μεταξύ των οποίων συνεχάρη τους γιους του για τον «αντικρατικό» αγώνα που διεξάγουν.”

Φιλάνθρωπος και ακαδημαϊκότατος ο Βούγιας, δε μπορούσε να αφήσει να στιγματισθούν τα παιδιά ενός Κουράκη όπως τα παιδιά των υπολοίπων μόνο και μόνο επειδή είχαν μερικές μολότωφ. Κι αφού “παρέδωσαν τον οπλισμό τους” η Αστυνομία έκανε μια εξαίρεση και τα άφησε για να βοηθήσει άτυχους νέους που σκόνταφταν σε ζαρντινιέρες:

“Το βιντεάκι αυτό είναι μοναδικό, υπό την έννοια ότι την είδηση που έχει, την έδειξε μόνο το Δελτίο Ειδήσεων τού «Στάρ», απ’ όπου και το πήραμε σήμερα Δευτέρα 7-12-09: Χθές, Κυριακή, μεταξύ των 200 συλληφθέντων αναρχικών στην Θεσσαλονίκη ήσαν και τα 3 παιδιά τού βουλευτή του Σύριζα, Τάσου Κουράκη.

Ο Κουράκης, μαζί με την επίσης βουλευτίνα τού Σύριζα, Λίτσα Αμμανατίδου, πήραν τηλέφωνο τον εκ τού Συνασπισμού προερχόμενο, υφυπουργό Προστασίας τού Πολίτη, Σπύρο Βούγια, να αφήσει ελεύθερους τους συλληφθέντες. Πράγματι, ο θαυμαστής τής Αφροδίτης Άλ Σαλέχ έδωσε εντολή στην Αστυνομία να αφήσει ελεύθερα τα παιδιά, κι ας είχαν συλληφθεί επ’ αυτοφώρω με βόμβες μολότωφ! Θα ακούσετε σε αυτό το βίντεο τον Βούγια να λέει στην αστυνομική συντάκτρια τού «Στάρ» ότι απελευθέρωσε τους συλληφθέντες για να μήν έχουμε περισσότερα επεισόδια!.. Επίσης (στο 0:59 τού βίντεο) θα ακούσετε τον Τάσο Κουράκη να δηλώνει στην κάμερα πως είναι υπερήφανος που και τα τρία του παιδιά συμμετέχουν στις διαδηλώσεις των αναρχοαυτόνομων, γιατί αγωνίζονται για Κοινωνική Δικαιοσύνη!..

Σχόλιο: μα τι λέτε κ. Βούγια; τους ελευθερώσατε για να εκτονωθεί η κατάσταση αφού είχαν αφήσει τον οπλισμό τους; Δηλαδή συνελήφθησαν άτομα να παρανομούν και τα αφήσατε να φύγουν; Με ποιό δικαίωμα; Δεν είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο; Έχουν περισσότερα δικαιώματα οι εκφωνητές και τα παιδιά των βουλευτών; Αυτό που κάνατε είναι σοβαρό ολίσθημα από πλευράς κυβερνήσεως.”

Στη συνέχεια ο Τάσος έγινε περισσότερο γνωστός για τις θέσεις του, που τυπικά αφορούν την κατάργηση των παρελάσεων και του μαθήματος των Θρησκευτικών, τη διδασκαλία όλων των θρησκειών στα σχολεία, την αφαίρεση από τα σχολεία των Χριστιανικών εικόνων και συμβόλων, την επιβολή φόρου στους Χριστιανούς που θα πρέπει να δηλώνουν τη θρησκεία τους προκειμένου να φορολογούνται για τις εκκλησίες (κατά τα άλλα η αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες αποτελούσε παραβίαση προσωπικών δεδομένων).

Ίσως αυτές οι θέσεις του να ήταν που έκαναν κάποιους να τον καλέσουν στο συνέδριο “Εκκλησία και Αριστερά” για να τους αναλύσει το βάθος της θρησκευτικής του σκέψης:

(Εκείνο στο οποίο θα έπρεπε να δώσει έμφαση ο Κουράκης θα ήταν να μην πληρώνει το κράτος μισθό στους ιερείς και ιδίως στους μητροπολίτες και αρχιεπισκόπους, οπότε και η ηγεσία της Εκκλησίας μπορεί να το ξανασκεφτόταν για να ξανακάνει τέτοια συνέδρια.)

Δε χρειάστηκε να περάσουν πολλές ημέρες από την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ για να αναρωτηθούν με κάποια ανησυχία οι αφελείς ψηφοφόροι για τις παλαιότερες κουράκειες τοποθετήσεις:

«Η εγκύκλια εκπαίδευση, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, πρέπει ν’ απεμπλακεί από τον στόχο της «μετάδοσης των γνήσιων στοιχείων της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης», ενώ το μάθημα των θρησκευτικών, με τον σημερινό του ομολογιακό προσανατολισμό, πρέπει ν’ αντικατασταθεί από μάθημα θρησκειολογίας.
Επιπλέον αποτελεί αναγκαιότητα η απαλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της Εκκλησίας, ιδιαίτερα δε από κατηχητικές παραεκπαιδευτικές δραστηριότητες που καθιστούν τα σχολεία παραρτήματα ενοριών και υπονομεύουν τη συνύπαρξη παιδιών με διαφορετικές πολιτισμικές παραδόσεις. Κατάργηση του υποχρεωτικού εκκλησιασμού και της πρωινής προσευχής στο σχολείο, και όπου αλλού τελείται. Απαγόρευση ανάρτησης θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία και σε κάθε άλλο δημόσιο κτήριο».

Τελείως συμπτωματικά, τις ημέρες της αναρρίχησης του Τάσου και των ριζοσπαστικών Αριστερών ιδεών του στην εξουσία στη Γαλλία είχαν παρόμοιους προβληματισμούς για τους μαθητές με “διαφορετικές πολιτισμικές παραδόσεις”. Η ειδησειογραφία της 29ης Ιανουαρίου 2015 μας πληροφορεί:

“Ένα οκτάχρονο παιδί ανακρίνεται σήμερα από την αστυνομία στη Νίκαια (νοτιοανατολική Γαλλία) επειδή εξέφρασε μέσα στο προαύλιο του σχολείου του αλληλεγγύη προς τους δράστες των τζιχαντιστικών επιθέσεων στη Γαλλία, έγινε γνωστό από αστυνομική πηγή.

Το παιδί αρνήθηκε να τηρήσει ενός λεπτού σιγή και να συμμετάσχει στην εκδήλωση αλληλεγγύης που οργανώθηκε στο σχολείο του την επομένη της επίθεσης στη σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo, η οποία στοίχισε στις 7 Ιανουαρίου τη ζωή σε 12 ανθρώπους, δήλωσε ο αστυνομικός αξιωματούχος Μαρσέλ Οτιέ.

Σύμφωνα με τον δάσκαλό του, το παιδί εξέφρασε επίσης την “αλληλεγγύη” του προς τους δύο τζιχαντιστές αδελφούς που επιτέθηκαν στη σατιρική εφημερίδα. “Στο σημερινό πλαίσιο, ο διευθυντής του σχολείου αποφάσισε να επισημάνει στην αστυνομία αυτό που συνέβη”, διευκρίνισε ο επιθεωρητής Οτιέ, επισημαίνοντας πως δεν πρόκειται επ’ ουδενί για καταγγελία.

“Καλέσαμε το παιδί και τον πατέρα του για να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πώς ένα οκτάχρονο αγόρι μπορεί να εκφράζεται τόσο ριζοσπαστικά”, εξήγησε ο Οτιέ. Το παιδί ανακρίθηκε επί 30 λεπτά, πριν από την ακρόαση του πατέρα του, ο οποίος είναι αστικά υπεύθυνος γι’ αυτό.

“Προφανώς το παιδί δεν καταλαβαίνει τι είπε. Δεν ξέρουμε πού πήγε και βρήκε αυτά τα λόγια”, δήλωσε ο επιθεωρητής.

Ο “Σύλλογος κατά της ισλαμοφοβίας στη Γαλλία” κατήγγειλε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίσθηκε η υπόθεση αυτή.

“Ο πατέρας και ο γιος του είναι βαθιά σοκαρισμένοι από τη μεταχείριση αυτή, η οποία φανερώνει τη συλλογική υστερία στην οποία έχει βυθισθεί η Γαλλία από τις αρχές Ιανουαρίου”, σχολίασε ο εν λόγω σύλλογος σε ανακοίνωσή του.

Περίπου 200 επεισόδια τα οποία συνδέονται με τη σιγή ενός λεπτού που τηρήθηκε στις 8 Ιανουαρίου, έχουν αναφερθεί πως σημειώθηκαν στα σχολικά ιδρύματα της Γαλλίας, περίπου 40 από τα οποία επισημάνθηκαν στην αστυνομία και τη δικαιοσύνη.”

Αλλά αυτές οι λεπτομέρειες δεν είναι αρκετές για να κάμψουν την αποφασιστικότητα του βαψομαλλιά ποιητή. Ευθύς δήλωσε πως πρώτο του έργο και μέλημα θα είναι να ξαναγραφτούν τα βιβλία των Θρησκευτικών, γιατί όπως είναι σήμερα δε διευκολύνουν τους αλλόθρησκους μαθητές με αποτέλεσμα να υποφέρει η ευαίσθητη ποιητική καρδιά του κοτσιδοφόρου πανεπιστημιακού.

(Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, τέτοιοι προβληματισμοί δε βαρύνουν αποκλειστικά τον κακόμοιρο Τάσο, αφού τα προηγούμενα χρόνια κάποιοι άλλαξαν μέχρι και τα βιβλία της Μουσικής για να καλύπτουν και την Αλβανική μουσική παράδοση…)

Ο Κουράκης δεν είναι μόνο οικολόγος, αριστερός και επιστήμονας της γενετικής (έστω και αμφίβολης αξίας και ικανότητας). Είναι και ένας ποιητής, άοκνος εργάτης της κονδύλου, που την χτυπάει στο χαρτί με την ίδια μανία με την οποία χτυπάει αταβιστικά τον φαλλό του πάνω στη μέθεξη της διανόησης. Μεγάλη η αγάπη του για την ποίηση, την οποία και συνηθίζει να απαγγέλει στις συγκεντρώσεις προκαλώντας ρίγη στα συριζαίικα ακροατήρια. Επειδή μπορεί και να τον είχαμε παρεξηγήσει, αναζητήσαμε στην ποίησή του -την οποία κατά καιρούς εκδίδει σε βιβλία για τους φανατικούς θαυμαστές του- στοιχεία που θα μπορούσαν να μας διαφωτίσουν για το βάθος της αριστερής αυτής προσωπικότητας. Παραθέτουμε μερικά από τα καλύτερα -κατά την ταπεινή μας γνώμη- που αναδεικνύουν τους στοχασμούς που διαχρονικά ταλαιπωρούν το μπογιατισμένο κρανίο του λεξεργάτη Τάσου:

“Ενώναμε τα αιδοία μας καταργώντας την εσοχή της και την εξοχή μου
κατακτώντας την παλινόρθωση του ανδρόγυνου
όπου ο άνδρας αποκτά αιδοίο χωρίς εξοχή και η γυναίκα εσοχή με
πλήρωση
Έτσι που ο άνδρας γράφεται πλέον με Άλφα κεφαλαίο και η γυναίκα με
Θήτα κεφαλαίο”

Το ίδιο ποιητικό μοτίβο επαναλαμβάνεται και σε άλλο ποίημα:

“Η εγκόλπωση

Ποτέ μια κατάκτηση δεν ολοκληρώνεται αν δεν κατακτηθεί
και ο κατακτητής από τον ίδιο τον κατακτώμενο

Ποτέ δε θεωρούσα ότι
ο προεξέχων ανδρισμός μου
μπορεί να λειτουργήσει ως τέτοιος
αν δε βρίσκεται
στο βάθος μιας
παλλόμενης και υπέροχης εγκόλπωσης
(όλου του κορμιού και της ψυχής μου )
στήμονας στο βάθος ανοιγμένου
ανθού μιας μανόλιας-

Κι’ αν η δική της μικρή υγρή κοιλότητα
δεν προβάλλει στην ακρούλα μιας
ολόσωμης ολόψυχης έκστασης
-ένα βαθούλωμα στην κορφή ενός
λευκασμένου βράχου-
που εισδύει ορμητικά στην
δική μου ε σ ο χ ή

Καταργώντας τους ρόλους
αρσενικού και θηλυκού
άντρα και γυναίκας

Όπως η μελισσούλα
στο βάθος
του κύπελου του άνθους
ρουφώντας τη γύρη
εξασφαλίζει τη δική της
-αλλά και τη δική του-
επιβίωση…”

Ανταλλαγή εσοχών και αιδοιακή ταυτοσημία, μανιέρες που αναδεικνύουν την πραγματικά συριζαίϊκη οντότητα του Κουράκη, καθώς είναι γνωστό ότι στο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ρατσιστές όπως σε κάποια φασιστικά κόμματα, αντίθετα αγκαλιάζουν τα διεφυλικά άτομα -τραβεστί τα λένε οι κακοί ρατσιστές- από όλο το φάσμα του LGBT, και, γιατί όχι; ανταλλάσσουν εμπειρίες μαζί τους χωρίς μικροαστικές προκαταλήψεις. Αλλά δε σταματούν εδώ οι, ευχάριστες δίχως άλλο, ποιητικές εκπλήξεις του αριστερού διανοούμενου:

“Ορώ

(Αυτή)- Τι είναι ο κόλπος μου;

(Αυτός)- Είναι μια σύριγγα χωρίς το έμβολο που καλεί το φαλλό να
τρυπηθούν μαζί από την πρέζα του έρωτα

(Αυτή)- Σύριγγα, ή σήραγγα;

(Αυτός)- Σήραγγα που ανακαλεί κεκοιμημένους κωδωνοκρούστες

(Αυτή)- Κεκοιμημένους ή ταριχευμένους;

(Αυτός)- Όλοι οι φαλλοί είναι ταριχευμένα ξόανα που νοτίζονται απ’ το

νόστο της μήτρας

(Αυτή)- Της δικής μου μήτρας;

(Αυτός)- Της δικής σου. Εσύ γεννήθηκες απ’ τη δική σου μήτρα

(Αυτή)- Εγώ γεννήθηκα απ’ τη δ ι κ ή μ ο υ μήτρα”

Τι να πει κανείς μπροστά σε τόσο γλαφυρές εικόνες; Ανταλλαγή στοχασμών επάνω στη φύση του κόλπου και ταριχευμένοι φαλλοί, μήτρα στη μήτρα, σύριγγες και έμβολα, σήραγγες σα τη σήραγγα της οικονομικής κρίσης από την οποία θα μας σώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά ακολουθούν και άλλες καταπληκτικές εικόνες:

“Και να παίρνουν μπρος οι

πυροκροτητές

και κείνη να σφίγγει

το φυτίλι στον κόλπο της να

καθυστερήσει την

έκρηξη

να ζήσει ολοκαύτωμα

Λάμψη!

Εγώ σκυφτός -καθώς μπρούμυτα-

δαχτυλοαφώ το σώμα της στη μαύρη κάμαρη

Λευκό μπαστούνι ο φαλλός μου

χτυπάει την πόρτα του

αμετάκλητου

Τυφλώνομαι από το φως του”

Καταπληκτική η ποιητική γραφή του νέου αναπληρωτή υπουργού, συνδυάζει στοιχεία κουλτουριάκων σκυλοτράγουδων, αναδεικνύοντας τη βαθιά λαϊκή συνείδηση του ευαίσθητου Τάσου που δεν είναι αποκομμένος από τις σκέψεις που προκαλούν ηδονή στα ακροατήρια της παραλιακής: “να παίρνουν μπρος οι πυροκροτητές να γίνει ολοκαύτωμα”, δείχνοντας πως οι βομβιστικές ενέργειες αποσκοπούν στη διέγερση του ερωτισμού. Διακρίνουμε επίσης και αντιρατσιστικό μήνυμα: “ο λευκός φαλλός που χτυπάει την πόρτα του αμετάκλητου”, δηλαδή του αντιρατσισμού που θα επιβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και στο τέλος, η πολλή και εντατική κρούση πάνω στην πόρτα έχει το μοναδικό αποτέλεσμα, την τύφλωση του ποιητή από τη φαλλική παράκρουση καθώς παραδίδεται στη μπαστουνοκρουσία χωρίς περιορισμούς, όπως ακριβώς επιδίδεται ο ΣΥΡΙΖΑ στους κοινωνικούς αγώνες. Από αυτούς είναι σίγουρα εμπνευσμένο και το επόμενο ποίημα:

“Και…

Εκείνη κραύγασε:

Στάζω γυμνή και ανήμπορη να κλάψω
με το λαιμό σπασμένο
στα δόντια η λέξη ματώνει
σαν τα έμμηνα της παρθένας που απορεί

Πότε ο κόσμος θα σκάσει στην πυροστιά
σαν κάστανο

Πότε η βία δεν θα κουλουριάζεται σαν οχιά
στη βάλανο”

Ισχυρό ράπισμα στα μούτρα του ρατσισμού το ποίημα του Τάσου, δυνατές εικόνες ρατσιστικής βίας που οφείλονται δίχως άλλο στο αυγό του φιδιού που πάει να δαγκάσει εκδικητικά την Αριστερή βάλανο του Τάσου. Αυτός όμως φωνάζει με δυνατή Αριστερή φωνή: “ποτέ πια!” και συνεχίζει την ενασχόλησή του με το φαλλό χωρίς να δίνει σημασία στους φασίστες, που δε μπορούν να αντιληφθούν όπως ο Τάσος τη μετατροπή του κόσμου σε κάστανο, ίσως για να κάνει παρέα στη βάλανο.

“Προσδοκία

Την υπερβατική προσήλωση των
αιρετικών της Καμασούτρα
ζήλωσα

την αυταπάρνησή τους έμμεσα
σου υπέδειξα

…τώρα μπορώ πιο νηφάλια
να προσμένω να πας στις
Ινδίες.”

Γνωστή η αγάπη της Αριστεράς για τους ινδοπακιστανούς. Δε μπορούσε λοιπόν να λείπει μία αναφορά στους εξωτικούς αυτούς τόπους. Ειδικά εδώ ταυτίζονται με πλήθος συναισθημάτων, και ιδιαίτερα την προσδοκία του Τάσου για τον ερχομό και άλλων λαθρομεταναστών, αλλά και το βαθύ σεβασμό που τρέφει για τον ινδουϊσμό. Λέτε κατά βάθος να μην είναι άθεος αλλά ινδουϊστής; Κανείς δε μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη της σκέψης ενός διανοούμενου του κουράκειου μεγέθους, ενώ ακολουθεί το τελειωτικό κτύπημα:

“Είχα χαθεί μέσα στην επανάσταση δίχως να
γνωρίζω αν έψαχνα για δικαιοσύνη ή για
εκείνη
Ώσπου διασταυρώθηκαν τα βλέμματά μας και
το κόκκινο έγινε
ΦΩΣ!”

Άραγε όσοι τρέχουν στις πορείες των αναρχοσυριζαίων το κάνουν για τους κοινωνικούς αγώνες ή για τις γκόμενες; Ο Τάσος δε διστάζει να απαντήσει νηφάλια αλλά δυναμικά σε όσους αμφιβάλλουν: Και για τα δύο! Αφού ο ποιητής τυφλώθηκε πρώτα από την εκρηκτική κωδονοκρουσία του φαλλού του, ήρθε και η μέθεξη της συνάντησης με την αδελφή ψυχή μέσα στα ευρύχωρα πλαίσια του μπουλουκιού μιας ακόμα πορείας για να γίνει η τύφλωση ολοκληρωτική, αποδεικνύοντας πως η ιατρική του 19ου αιώνα είχε τελικά δίκιο. Δεν ξέρουμε αν ο ευαίσθητος ποιητής έβγαλε και τρίχες στα χέρια, ελπίζουμε όμως να βοηθηθεί στην επάνοδο νεανικού χρώματος στην κόμμη του ώστε να μην έχει ανάγκη από τις βιομηχανικές βαφές στις οποίες αναγκάζεται να καταφύγει παρά τις οικολογικές του ανησυχίες.

Μετά από αυτή την ποίηση πρέπει να αναφωνήσουμε: Τάσο σε παρεξηγήσαμε. Ξεκινήσαμε από τα όσα σου καταμαρτυρούν, ότι δηλαδή είσαι ένας υποκριτής που ζει σε έπαυλη, άθεος με αντιχριστιανικές εμμονές, άσχετος καθηγητής της μπούρδας που δεν έχει ιδέα από γενετική οπότε αναλώνει τις διαλέξεις στους φοιτητές σε αριστερίστικες φλυαρίες, πατέρας αλητών που κυκλοφορούν με μολότωφ επειδή ξέρουν πως η αστυνομία δε θα τους κάνει τίποτα, κακόγουστος βαψομαλλιάς που θα (απο)διαλύσει την παιδεία… όμως τώρα που ενσκύψαμε στις αγνές ποιητικές καταθέσεις σου καταλάβαμε ότι όλα είναι ψέμματα. Σίγουρα θα είσαι ο καλύτερος υπουργός παιδείας -έστω και αναπληρωτής-.